ΟΤΑΝ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΝΙΚΟΥΣΕ ΚΑΙ… ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ…!

Βράδυ 24ης Αυγούστου του 2012...

Δέκα νοματαίοι εκπροσωπούν τον ΑΣ Αναγέννηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Καρδίτσας και απαιτούν με μαχητική διάθεση το διαχρονικώς αυτονόητο:

Χώρο για να στεγάσει ο πιο ιστορικός σύλλογος της Θεσσαλίας τη δραστηριότητά του…
Τόσο αυτονόητο ήταν αυτό που στη μαγική μας περιοχή κρατούσε απο το… 1949!!!

Λίγο δηλαδή μετά τη λήξη του δευτέρου Παγκοσμίου και την απελευθέρωση της Ελλάδας απο τους κατακτητές και για εξηντα τρία χρόνια ακόμη!!!
Σ’ αυτό το διάστημα σημειώθηκαν κοσμογονικές εξελίξεις στον πλανήτη!

Ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, γέμισε δορυφόρους και διαστημόπλοια το διάστημα, αλλά η Αναγέννηση δεν κατάφερε να πάρει δύο μέτρα γης για να κάνει προπόνηση!!!
Πού; Στην περιοχή της που τυγχάνει να είναι μια απο τις μεγαλύτερες πεδιάδες στην Ελλάδα με αναξιοποίητες δημόσιες εκτάσεις γεμάτες… γαϊδουράγκαθα!

Στην περιοχή που εκπροσωπεί αδιάκοπα απο το 1904 έχοντας ανεκτίμητη προσφορά, μεγαλώνοντας γενιές και γενιές συμπολιτών…
Τόσο “αυτονόητο” ήταν, λοιπόν, η απόκτηση χώρου για την Αναγέννηση που δεν το κατάφεραν διοικήσεις που πέρασαν απο το σύλλογο και διαχειρίστηκαν την ομάδα σε “χρυσές εποχές”! 

Με χιλιάδες λαού στο γήπεδο, με απείρως καλύτερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, με δεκάδες συμπολίτες υπουργούς και υψηλά ιστάμενους να λύνουν και να δένουν στα κέντρα αποφάσεων…
Κι όμως  χρειάστηκε ΜΙΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ και δεκατρία χρόνια επιπλέον για να γίνει το… αυτονόητο!

Κι όταν έγινε και το Δημοτικό Συμβούλιο Καρδίτσας σε κείνη την ιστορική βραδιά αποφάσισε να παραχωρήσει την έκταση στο Σταυρό, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πίστευαν πως πράγματι εκεί η Αναγέννηση θα κάνει προπονητήριο!
Η λοιδωρία και οι αποδομητικές αναφορές  (που δυστυχώς σε κλειστές περιοχές οπως η δική μας είναι στην ημερήσια διάταξη) έδιναν και έπαιρναν!

“Σιγά μη φτιάξουν αυτοί προπονητήριο” ηταν η κυρίαρχη φράση…
Η κλασική Καρδιτσιώτικη σιγουριά για την… αποτυχία του οποιουδήποτε εγχειρήματος.

Σιγουριά ότι η ομάδα δεν θα καταφέρει να ξεκολλήσει απο τη Δ’ και Γ’ Εθνική, σιγουριά ότι δεν θα γίνει κανένα προπονητήριο, σιγουριά ότι δεν θα λειτουργήσουν οι ακαδημίες παραπάνω απο χρόνο, άντε δύο το πολύ…
Κι όμως το… ματσάκι είχε ανατροπή και κάθισε “διπλό”!!!

Και η ομάδα πήγε στη football league πετυχαίνοντας και τα μεγαλύτερα ρεκόρ απο καταβολής και οι ακαδημίες ζούν και βασιλεύουν για ΠΕΜΠΤΗ συνεχή χρονιά (ρεκόρ κι αυτό) και – το σπουδαιότερο – το προπονητήριο είναι γεγονός!!!
Απο την περασμένη Δευτέρα μάλιστα έχει και προβολείς!!!

Δύο λειτουργικά γήπεδα, ενα τρίτο προς διαμόρφωση, κοντέϊνερς με προοπτική καλών αποδυτηρίων, πάγκους, περίφραξη δυνατότητα τέλεσης αγώνων! Ηδη η Κ17 έχει δώσει επίσημα παιχνίδια πρωταθλήματος!!!
Με λίγα λόγια, η έκταση με τα… γαϊδουράγκαθα έχει μετατραπεί ήδη σ’ ένα λειτουργικότατο αθλητικό χώρο όπου νυχθημερόν μπορεί να φιλοξενήσει τη δραστηριότητα δεκάδων αθλητών!!!
Κι όλα αυτά (εδώ βρίσκεται ακριβώς η ουσία της υπόθεσης) δίχως ΕΝΑ ΕΥΡΩ χρηματοδότηση!!!

Με χρήμα, χρόνο και πλάτη συγκεκριμένων ανθρώπων!

Η έννοια της προσφοράς δηλαδή σε αποθέωση…!
Μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση.

Οτι αυτός ο τόπος μπορεί να πάει μπροστά όταν φεύγει απο τη μέση το “εγώ” και μετατραπεί σε ένα μεγάλο “εμείς”…

Οταν η αγάπη, το μεράκι και η ανιδιοτέλεια μπορούν να υπερπηδήσουν τη μιζέρια και το “ωχ αδερφέ”…!!!

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ